باور کن

باور کن
رؤیای زندگی چندان تیره و تار نیست که برخی حکیمانِ گریان گفته اند.
گاهی کمی بارانِ صبحگاهی از یک روز خوش و دلپذیر خبر می دهد.
گاهی ابرهای غم آلود، آسمان را می پوشانند،
اما همه ناپایدارند و گذرانند.
اگر با رگبارهای تند،گلهای سرخ شکفته می شوند،
چرا باید از ریزشِ باران و غرّش رعد، شکوه و شیون کرد؟
چه باک اگر سلطانِ غم به ظاهر بر امید چیره می شود
و حکومتی سخت و سنگین بر ما می راند،
زیرا امید بارِ دیگر از جای برمی خیزد
و نشان می دهد که هر چند فرو افتاده ولی مغلوب نشده است،
بلکه هنوز بالهای زرّینش پر باد و پر نشاط است
و هنوز می تواند به خوبی ما را بر پشتِ خود حمل کند.
پس مردانه و بی هراس
روزهای سختی و محنت را تحمل کن
زیرا شجاعت و شهامت بار دیگر با پیروزی و شکوهِ تمام
پشتِ نومیدی را به خاک خواهد رساند.

شارلوت برونته