مرگ تدریجی یک رویا

میدونی کاش همون روز که گفتی قراره با فاطمه ازدواج کنی همه چیو بین من و خودت تموم میکردی

نه اینکه روزی که رفتی آزمایش خون بهم اس بدی و بگی زهرا من فاطمه رو نمیخوام

نمیگفتی یه راه جلوی پام بذار تا ردش کنم

اصلا کاش من اون حرفا رو باور نمیکردم

کاش باور نمیکردم که تو منو دوست داری و ازدواجت با فاطمه از سر اجبار هست

کاش یه دختر احساساتی زودباور نبودم که هرچی میگفتی رو باور کنم

همون روز آزمایش خون با برادر فاطمه دعوات شد واسه همین قهر کردی و گفتی قید ازدواج رو زدم

خب میتونستی قید ازدواج با فاطمه رو بزنی نه اینکه به من هم بگی من دیگه نمیخوام ازدواج کنم

یادمه شب نیمه شعبان بود که باز بهم اس دادی

گفتی زهرا فردا باید برم واسه حرفای آخر گفتی میخوام واسش شرط بذارم تا خودش منو رد کنه چون رفته بودی خواستگاریش و اگه خودت فاطمه رو رد میکردی یعنی فاطمه یه ایرادی داره واسه همین دیگه واسش خواستگار نمیاد

بهت گفتم هرچی خیر هست پیش میاد 

فرداش که رفتی یادته بهت چی اس دادم

گفتم بگذار ابر سرنوشت هرچقدر میخواهد ببارد ما چترمان خداست

وقتی گفتی همه چی تموم شده و قراره 18 تیر عقد کنی داشتم دیوونه میشدم ولی نمیتونستم کاری کنم

به قول خودت من بجز یه شماره موبایل دسترسی دیگه نداشتم در حالیکه فاطمه آدرس خونتو داشت و اون مدت در خونت اومده بوده...

اون شب تا آخر شب اس دادیم 

گفتی توی دنیا مرد وجود نداره،همه نامردن حتی خود من

شما مردا چرا وقتی میخواین از زندگی یه دختر برید بیرون یاد این حرفا میفتین قبلش که همش دم از مردونگی میزنید!

اون شب گفتی دیگه بهت اس ندم منم قبول کردم

نه اینکه واسم راحت بوده و هست

هنوزم شماره هاتو دارم،هنوزم دلم تنگ میشه و دوست دارم بهت پیام بدم ولی میگم نه درست نیست

دلم نمیخواد زندگی یه زن رو خراب کنم

نمیخوام احساس کسی رو به بازی بگیرم

آخرین پیام رو به وبلاگم فرستادی

اینکه قسمت فاطمه بودی و اینکه بعد از دیدن من نظرت نسبت به فاطمه عوض شده بود ولی از روی اجبار با فاطمه ادامه دادی

و اینکه خواستی دیگه بهت اس ندم چون نمی خواستی فاطمه بهت مشکوک بشه

منم قبول کردم دیگه بهت اس ندادم و شماره هاتو پاک کردم

آخرین کامنتی هم که توی وبلاگت گذاشتم واسه روز تولدت بود.

و کاش همینجا همه چی تموم میشد...

ولی تموم نشد

من که شماره هاتو پاک کرده بودم و حتی توی ذهنم هم نداشتم

ولی شب بیست و سوم ماه رمضون،دقیقه ی بیست و سوم بهم اس دادی

"برای چراغ همسایه ات هم نور آرزو کن بی شک حوالی ات روشن تر خواهد شد "

آخرش هم اسم خودتو نوشتی

نمیدونستم چی بهت بگم

اصلا انتظارشو نداشتم،فقط فرداش بهت گفتم قرار بود شماره هم رو پاک کنیم پس چرا اس دادی؟

باز گذشت،همیشه به وبلاگت سر میزدم و کامنتها رو میخوندم

هر از گاهی هم از سهبا درموردت می شنیدم

تا اینکه توی مهرماه باز اس دادی

این دفعه میخواستی بگی یه برنامه تلویزیونی شبکه چهار رو ببینم

وقتی نوشتم شما

خودتو معرفی کردی و گفنی به همه مخاطبای گوشیت پیام دادی

ولی اینجوری نبود چون از سهبا پرسیدم اون از همچین پیامی بی خبر بود

بعد گفتی شنیدم شیراز زلزله اومده نگران شدم اس دادم

گفتم اون زلزله ای که منو داغون کرد توی تیرماه اتفاق افتاده بود

بازم قرار شد دیگه بهم کاری نداشته باشیم

تا اینکه توی تابستون توی مسنجر اومدی چت کردی

هربار که خواستم قید تو رو بزنم خودت برگشتی

ولی الان حدود دوماه هست که ازت توی گوشیم خبری نیست

نمیدونم تا کی ولی امیدوارم دیگه سراغم نیای

+ میدونی یه وقتایی یه چیزایی باعث میشه سر دوراهی بمونی

مثل شنیدن یه جمله دوستت دارم

اگه اینو ازت نشنیده بودم هروقت که برمیگشتی قبولت نمیکردم