مسخ تو شدم...

مخاطب خاص میگه: 

جایی گفته بودم روابط مجازی خطرناک ترین روابط هستند؛ حالا اما به یقین می گویم روابط مجازی میتواند مرگبار هم باشد، دست ِ تو نیست که چه اتفاقی خواهد افتاد...هرچقدر هم که آدم ِ عاقل و محافظه کاری باشی، این ناخودآگاه ِ وجودت است که مسخ میشود...مسخ ِ کسی که تا به حال ندیده ای، حتی صدایش را نشنیده ای...حتما برایت پیش آمده تا به حال...که حال ت خوب نبوده و پای سیستم نشسته ای، چشم ات به متنی خورده که با حال و هوای آن روزت سازگاری عجیبی داشته...با نگارنده همذات پنداری کرده ای و خوشحال شده ای که بالاخره یکی هست در این دنیا که دقیقا امروز، همین ساعت، همین لحظه، دغدغه ی ذهنی مشابه من داشته...کنجکاو می شوی در موردش بیشتر بخوانی...بخوانی و بخوانی...به این خواندن ها ادامه میدهی و پیغام ها شروع می شود...وقتی به خودت می آیی که دیگر کار از کار گذشته، مسخ شده ای...مسخ آن طرف شده ای.. 

 .هی با خودت فکر می کنی ما چقدر به هم شبیه هستیم، در موضوعات مختلف چقدر تفاهم داریم...اصلا انگار ما یک روحیم در دو بدن...یادت میرود نویسنده تنها بخشی از خودش را به نمایش گذاشته و تازه چاشنی تخیل را هم اضافه کرده و باقی ابعاد وجودی اش اما مخفی مانده...شروع به بت سازی می کنی در ذهن ت...در دل ت...یکهو به خودت می آیی که ای دل غافل عاشق شده ای...عاشق یک غریب ِ آشنا !! عاشق ِ یک نویسنده...یک بلاگر...یک عکاس...یک شاعر...یک آدم ِ به ظاهر حساس و در باطن؟؟!! تو که بیرون از اینجا نمیشناسی اش...خوب می تواند خودش را یک آدم ِفرهیخته جا بزند و تو را بازی دهد...فقط تو را نه، تمام ِ آن پنج هزار نفر ادد لیست ش را...نه تنها و تو آن پنج هزار نفر را، او حتی قادر است خودش را هم بازی دهد، گول بزند، خوب نشان بدهد...بدی هایش را مخفی کند...تعجبی هم ندارد، این خاصیت دنیای مجازی است دیگر...دوست داریم خوب جلوه کنیم... آدم خوبه باشیم، خودمان را بهتر از آن چیزی که هستیم نشان دهیم...یک آدم ِ بی ایراد، یک آدم ِ با فرهنگ و شعور...

من اما بهتر از هر کسی معنای "مسخ شدن" را می فهمم...معنای بُت سازی را...معنای آشنایی های اتفاقی که با یک سلام...یک کانفرم اشتباه...یک تشابه اسمی آغاز شده...من سالها مسخ بوده ام...(بوده ام غلط است بهتر است بگویم مسخ هستم، چون هنوز هم درگیرش هستم)...مسخ ِ یک آدم مجازی...کسی که تا قبل از آن هیچوقت ندیده بودمش، صدایش را نشنیده بودم....میدانی؟ در این دنیای مجاز، همه چیز اتفاقی ست، همه چیز اشتباهی ست، سوتفاهم هایی شکل می گیرد که منجر به به ارتباط بیشتر...به حرف های بیشتر می شود...اصلا کشیده می شود به یاهو...وایبر...وی چت...به دل دادن...به دل گرفتن...حالا هم که منجر شده به مرگ !!

کسی را سرزنش نکن، کسی را قضاوت نکن، او که اشتباه کرد و تاوان اش را با جان ش داد. تا برای خودت پیش نیاید، نمیتوانی معنای مسخ شدن در دنیای مجازی را درک کنی...حالا هی بگو، او خودش حماقت کرده و من عاقل ام، امکان ندارد دل ببازم، روزی که برای خودت پیش آمد و گیر کردی، حال ت را می پرسم...البته اگر خوش شانس باشی و جان سالم به در بُرده باشی !! مُردن فقط زیر خاک رفتن و نفس نکشیدن نیست، وقتی دیگر دلی نداشته باشی که برای کسی بلرزد، مُرده ای...یک مُرده ی متحرک !!