حذف فیزیکی آدم ها از زندگی

راستش حذف فیزیکی آدم ها از زندگیت خنده دارترین و توجیه ناپذیرترین کار ممکن در زندگیست...آدمی وقتی که کسی را از زندگیش حذف می کند باید بتواند از ذهنش قلبش و دلش بیرونش کند، نه آن که با حرف هایش بخواهد به بقیه یا خودش ثابت کند که حذف شد، تمام شد، که اگر اینطور باشد یعنی تمام نشده، یعنی هنوز درگیرش هستی.راستش باید بلد باشی که اگر کسی را حذف کردی، از قلبت بیرونش کنی و آن گاه به رسم ادب و نزاکت و انسانیت حضورش رو تحمل کنی ...گاه زمان خود به خود تو را آنقدر بی تفاوت می کند که آنقدری که روی حضوری فیزیکی هم حساس شده بودی دیگر حساس نیستی...اصلا انگار آن آدم دیگر نباشد، آدمی تنها از سر لج ولجبازی با خودش گاه به همه چیز توجهی خاص تر از آن چه که باید می کند ، انگار هرچه بیشتر نخواهد مساله ای برایش مهم باشد مهم تر جلوه می کند و بیشتر بدان فکر می کند.اما زمان این عنصر معجزه گر گاه آنقدر حال آدم ها را عوض میکند وبی تفاوتت میکند که دیگر احتیاجی نیست به خودت سخت بگیری...گاه زندگی سخت می گیرد، زندگی و صبوری کردن سخت می شود اما سخت گیری زیادی هم گاهی دردسرساز می شود...

ریزنویس