ای کاش میتوانستند از آفتاب یاد بگیرند که بیدریغ باشند در دردها و شادیهاشان حتی با نانِ خشکِشان و کاردهایشان را جز از برایِ قسمت کردن بیرون نیاورند....
با سادگی تمام بیصدا شکستیم چه زخمهایی که از عزیزان خوردیم اشک ها را پشت لبخندی مخفی می کنیم که خـــــیلی درد میکند و هیچ کس نمی فهمد...! ما را درد همین نفهمیدن می کشد نـه زخــم ها...!