من و این بغض

در دل ابر نگهداری باران سخت است

خبـر خیر ِتو از نقل رفیقان سخت است

حفظ ِحالات من و طعنه ی آنان سخت است

لحظه ی بغض نشد حفظ کنم چشمم را
در دل ابر نگهداری باران سخت است

کشتی ِ کوچک من هر چه که محکم باشد
جَستن از عرصه ی هول آور طوفان سخت است

ســاده عاشق شده ام ساده تر از آن رسوا
شهره ی شهر شدن با تو چه آسان سخت است

ای که از کوچه ی ما می گذری ، معشوقه!
بی محلی سر این کوچه دوچندان سخت است

زیر باران که به من زل بزنی خواهی دید
فن تشخیص نم از چهره ی گریان سخت است

کاظم بهمنی

نه "ترک"ام می کند عشقت، نه "کاری" می دهد دستم

بدان قدر مرا! مانند من پیدا نخواهد شد!
که هر کس با تو باشد -غیر من- دیوانه خواهد شد

نه "ترک"ام می کند عشقت، نه "کاری" می دهد دستم
جوان "بیکار" اگر باشد، وبال خانه خواهد شد!

اگر امروز "بغضم" را براند شانه های تو...
کسی غیر از تو فردا "گریه ام" را شانه خواهد شد...

غرورم را شکستی راحت و هرگز نفهمیدی
که «برجی خسته»* با پس لرزه ای ویرانه خواهد شد

نفهمیدی که وقتی "عشق" باشد، کرم خاکی هم
اگر پیله ببافد دور خود، پروانه خواهد شد!

تو را "من" زنده خواهم داشت! زیرا عشق من روزی
برای نسلهای بعد ما افسانه خواهد شد...

حسین زحمت کش